Trabzonspor’un 15 hafta sonunda puan farkını çift hanelere çıkarmasının en büyük nedeni kötü oynarken sonuç alması. Yoğun taraftar desteği olmasına rağmen maça iyi başlayan Adana Demirspor oldu.
Vincenzo Montella’nın öğrencileri deplasmanda olmalarına rağmen etkili hücumlar geliştirdiler. Balotelli ve Akintola Trabzonspor savunmasını yıpratmalarına rağmen son vuruş konusunda becerikli olamadılar. İlk yarıda Adana Demirspor presinin bir anda arka tarafta Hamsik’i unutmasıyla başlayan pozisyon Abdulkadir Ömür – Dorukhan Toköz uyumunun sonunda Nwakeame’nin golüyle sonuçlandı. Trabzonspor bu sezon Kasımpaşa ve Göztepe maçlarında olduğu gibi kötü oynarken golü buldu. Soyunma odasına da 1-0 önde gitti. İkinci yarıda Nwakaeme’nin Hamsik’e verdiği pas, Slovak yıldızın iki dokunuşta attığı golden daha güzeldi.
Trabzonspor’da geçmiş yıllarda eksik olan ‘Winner’ karakter soğukkanlılığıyla 54’üncü dakikada işi bitirdi. Bjarnason – Vargas değişikliği sonrası Adana Demirspor hücumda biraz hareketlenirken, bu kez Abdullah Avcı devreye girdi. Oyuncularından daha kontrollü pas yapmalarını istedi. 70’den sonra Bakasetas’ı da oyuna alarak, tempoyu düşürdü.
Trabzonspor maç bitiminde 15 hafta sonunda Fenerbahçe’ye 15, Galatasaray’a 17, Beşiktaş’a ise 19 puan fark atmıştı. İstanbul’un 3 büyüğünün kötü bir sezon geçirmesinin yanı sıra Trabzonspor için önemli bir veri daha var. 1996’da kaçan şampiyonlukta kadronun büyük bir bölümü Trabzonlu oyunculardan oluşuyordu. 2011’de ise Gustavo Colman, Jaja, Teofilo Gutierrez, Hrvoje Cale ve Alanzinho dışında takımın yükünü yerli oyuncular çekiyordu. Üstelik hoca da 1996’da olduğu gibi Şenol Güneş’ti. Güneş ve yerli oyuncular o baskıyı kaldıramadılar.
Trabzonspor’un başında bugün her yönüyle bilimsel çalışan bir hoca var. İlk 11’in yüzde 65’ini yabancı oyuncular oluşturuyor. Şehrin 38 yıllık şampiyonluk özleminin farkındalar ancak bu durum onlarda baskı yaratmıyor. Bu da şampiyonluk yolunda en büyük avantaj olarak görünüyor.